تاثیر هوش عاطفی بر یادگیری: راهنمایی برای معلمان در پرورش توانایی های اجتماعی دانش آموزان

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر هوش عاطفی بر یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی و ارائه راهکارهایی کاربردی برای معلمان در جهت پرورش توانایی های اجتماعی-عاطفی دانش آموزان بود. پژوهش به روش ترکیبی (کمی-کیفی) و در یکی از مدارس ابتدایی شهرستان سرپل ذهاب انجام شد. جامعه آماری شامل ۳۰ دانش آموز و ۵ معلم بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده شامل پرسش نامه هوش هیجانی بار-آن، میانگین نمرات درسی و مصاحبه نیمه ساختاریافته با معلمان بودند.نتایج کمی نشان داد که بین سطح هوش هیجانی دانش آموزان و عملکرد تحصیلی آن ها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، به گونه ای که مولفه هایی نظیر خودمدیریتی، روابط اجتماعی و مسئولیت پذیری بیشترین تاثیر را بر یادگیری داشتند. در بخش کیفی نیز تحلیل مصاحبه ها نشان داد که معلمان به نقش کلیدی هوش هیجانی در یادگیری باور دارند، اما اغلب فاقد آموزش رسمی در این زمینه هستند. همچنین بر ضرورت تلفیق مهارت های اجتماعی-عاطفی در آموزش روزمره و برنامه درسی تاکید شد.این یافته ها اهمیت آموزش هدفمند هوش هیجانی در مدرسه را برجسته می سازد و نشان می دهد که معلمان، با کسب مهارت های لازم، می توانند تسهیل گر رشد همه جانبه دانش آموزان باشند. پژوهش حاضر بر ضرورت تدوین برنامه های مداخله ای برای ارتقای SEL (یادگیری اجتماعی-عاطفی) در محیط های آموزشی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، یادگیری ، مهارت های اجتماعی-عاطفی ، معلمان ، دانش آموزان ابتدایی ، خودمدیریتی ، روابط اجتماعی