نقش فعالیت های فوق برنامه در رشد مهارت های فردی و اجتماعی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش فعالیت های فوق برنامه در رشد مهارت های فردی و اجتماعی دانش آموزان انجام شد. با توجه به اهمیت فزاینده آموزش مهارت های زندگی و اجتماعی در کنار آموزش رسمی، فعالیت های فوق برنامه به عنوان ابزاری موثر در تربیت همه جانبه دانش آموزان شناخته می شوند. این پژوهش با روش توصیفی–پیمایشی، بر روی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم انجام گرفت. یافته های به دست آمده نشان داد که مشارکت در فعالیت های فوق برنامه تاثیر مثبتی بر مولفه های مختلف رشد فردی از جمله اعتمادبه نفس، خودآگاهی، مسئولیت پذیری، خلاقیت و هدف گذاری دارد. همچنین، این فعالیت ها مهارت های اجتماعی مانند همکاری، ارتباط موثر، حل مسئله گروهی، همدلی و احترام به تفاوت ها را در دانش آموزان تقویت می کنند.بر اساس نتایج، دانش آموزانی که به طور فعال در فعالیت های فرهنگی، ورزشی، هنری یا علمی مدرسه شرکت کرده اند، احساس تعلق بیشتری به محیط آموزشی داشته و تصویر مثبت تری از خود و جامعه اطراف خود ارائه داده اند. کیفیت اجرای برنامه ها، علاقه مندی دانش آموزان، حمایت مدرسه و مشارکت خانواده، از جمله عوامل موثر بر میزان موفقیت این فعالیت ها شناخته شدند. در پایان، تاکید می شود که فعالیت های فوق برنامه باید به عنوان بخش ضروری و مکمل آموزش رسمی در مدارس دیده شده و در ساختار نظام آموزشی به صورت هدفمند و ساختاریافته طراحی و اجرا شوند.واژگان کلیدی: فعالیت فوق برنامه، مهارت های فردی، مهارت های اجتماعی، دانش آموزان، آموزش غیررسمی، مدرسه، رشد شخصیتی.