کاربرد هوش مصنوعی در برنامهریزی شهرهای هوشمند

شهرهوشمند یک اکوسیستم پیچیده است که با استفاده فشرده از فناوری های اطلاعات و ارتباطات (ICT) مشخص می شود و هدف آن جذاب تر و پایدارتر کردن شهرها و مکان های منحصربه فرد برای نوآوری و کارآفرینی است. هوش مصنوعی یک فناوری پیشرفته جدید است که برای اتصال تعداد زیادی از دستگاه های دیجیتالی با قابلیت های حسی، محاسباتی و محاسباتی متعدد با اینترنت، ارائه می شود، بنابراین خدمات جدید متعددی را در زمینه یک شهرهوشمند ارائه می دهد. این خدمات با بهبود زیرساخت ها و سیستم های حمل و نقل، کاهش تراکم ترافیک، ارائه مدیریت زباله و بهبود کیفیت زندگی انسان ها، شهرها را متحول می کند. به طور کلی، هوش مصنوعی فناوری محور است در حالی که شهرهای هوشمند کاربرگرا هستند. هرکدام با هدف مشترک ارائه خدمات بهتر برای شهرهای مدرن به سمت یکدیگر سوق می یابند. هوش مصنوعی لبه با هدف ارائه داده، محاسبه، ذخیره سازی و خدمات به کاربران نهایی از طریق نزدیکی، توزیع جغرافیایی چگالی و پشتیبانی تحرک بود. مزیت مورد ادعا شامل کاهش حرکت داده ها در شبکه، ازدحام شبکه، تاخیر انتها به انتها و تنگناها و بهبود امنیت و مقیاس پذیری تا حدودی می باشد. برای تجمیع حسگرهای شهری فراگیر و کاربردهای شهر هوشمند، و همچنین برای تحقق توانایی کامل محاسبات هوش مصنوعی لبه، یک چهارچوب ترکیبی با مرکزیت لبه ارایه می شود. در این مدل سرویس دهنده حسگری می تواند به شبکه ملحق شود و داده های خود را با یک ابر ذخیره سازی ارائه دهد؛ توسعه دهندگان ابزار تحلیل می توانند ابزار نرم افزاری خود را ارائه دهند؛ و متخصصین هوش محاسباتی می توانند ابزارهای یادگیری ماشین و داده کاوی خود را که در تبدیل اطلاعات به دانش مفید هستند، ارائه نمایند. روش پژوهش پیش رو از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش انجام کار، از توصیفی تحلیلی و در ساختار با رویکرد آینده پژوهی انجام گرفته است. جمع آوری اطلاعات پژوهش به شیوه اسنادی (منابع کتابخانه ای و مجلات علمی) انجام شده است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، اینترنت اشیا ، شهر هوشمند ، مدیریت شهری