بررسی یک رویکرد یادگیری تقویتی با استفاده از روش مسیر شایستگی برای مسیر یابی پارکینگ بهینه

در این مقاله، ما استفاده از روش مسیر شایستگی در یادگیری تقویتی برای شبیه سازی یک محیط واقعی و بهینه سازی مسیر یابی به سمت پارکینگ خالی را ارائه می دهیم. این روش، ترکیبی از یادگیری کوتاه مدت و بلندمدت است که به مدل اجازه می دهد تا از تجربیات گذشته به بهترین شکل بهره برداری کند. برای شبیه سازی ما بخشی از محیط واقعی شهر مشهد را شبیه سازی کرده ایم که در آن سیستم پارکینگ هوشمند، با توجه به وضعیت های مختلف زمانی و ترافیکی، عمل را به سمت پارکینگ خالی بهینه هدایت می کند به گونه ای که دو مولفه ی زمان و مسافت طی شده حداقل گردد. نتایج نشان می دهند که استفاده از این روش، بهبود قابل توجهی در دقت و کارایی مسیر یابی به سمت پارکینگ خالی ایجاد کرده است.

کلیدواژه ها:

مسیر شایستگی ، یادگیری تقویتی ، مسیریابی بهینه ، یافتن فضای پارک