تحولات یادگیری اجتماعی و نقش آن در ارتقای یادگیری مادام العمر

یادگیری اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین رویکردهای آموزشی، نقش بسزایی در ارتقای یادگیری مادام العمر دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تحولات یادگیری اجتماعی بر یادگیری مادام العمر انجام شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی-همبستگی بوده و داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد گردآوری شده اند. جامعه آماری شامل معلمان و دانشجویان بوده که نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای انجام شده است. برای تحلیل داده ها، از مدل سازی معادلات ساختاری و تحلیل کانونی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که یادگیری اجتماعی از طریق تعاملات گروهی، استفاده از فناوری های نوین و بهره گیری از ابزارهای دیجیتال، تاثیر مثبت و معناداری بر یادگیری مادام العمر دارد. همچنین، خودکارآمدی و خودتنظیمی به عنوان عوامل کلیدی در تقویت این نوع یادگیری شناخته شده اند. نتایج پژوهش تاکید می کند که ایجاد محیط های آموزشی مبتنی بر تعاملات اجتماعی و فناوری های نوین می تواند به افزایش انگیزه و پایداری یادگیری در افراد کمک کند. این امر به ویژه در توسعه حرفه ای معلمان و دانشجویان نقش مهمی ایفا می کند و می تواند به بهبود کیفیت آموزش و یادگیری در جوامع مختلف منجر شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، یادگیری اجتماعی ، یادگیری مادام العمر ، دانش آموزان