تدوین مدلی بر اساس ریسک های زنجیره تامین و انتخاب تامین کنندگان پایدار در صنعت پوشاک کشور

در رقابت های جهانی خواست مشتری بر کیفیت بالا و خدمت رسانی سریع، موجب شده تا شرکت ها نتوانند به تنهایی از عهده تمامی کارها برآیند. بر این اساس، فعالیت هایی نظیر تهیه مواد، تولید و برنامه ریزی محصول، خدمت نگهداری کالا، کنترل موجودی، توزیع، تحویل و خدمت به مشتری، اینک به سطح زنجیره تامین انتقال پیدا کردهاست. مساله کلیدی در یک زنجیره تامین، مدیریت و کنترل هماهنگی بین تمامی این فعالیت ها است. تغییر پذیری در زمینه برآیندها و نتایج ممکن زنجیره تامین، احتمال رخداد و اثرات آن را مدیریت ریسک زنجیره تامین مینامند. ریسکهای زنجیره تامین شامل ریسکهای برخواسته از تغییرات در جریان مواد، محصول و اطلاعات است که از تامینکننده اولیه آغاز و به مصرف کننده نهایی ختم میشود. صنعت دارو به عنوان مجموعهای از فرایندها، عملیات و سازمانهای درگیر در کشف، ایجاد و تولید داروها تعریف میشود. با توجه به گستردگی زنجیره تامین دارویی، تمرکز این تحقیق به انتخاب تامینکنندگان معطوف گردیده است و اینکه چه عواملی برای انتخاب تامینکننده در یک زنجیره تامین باید در نظر گرفته شود تا ریسک موجود در این زنجیره کاهش یابد. در این پژوهش، با توجه به استراتژیهای کاهش ریسک در زنجیره تامین و مشورت اساتید و خبرگان زنجیره تامین و داروسازی، چک لیستی برای انتخاب تامینکننده با هشت شاخص اصلی و ۳۰ شاخص فرعی در زمینه انتخاب تامین کننده برتر و چهار شاخص اصلی و ۹ شاخص فرعی در زمینه ریسکهای محیطی تاثیرگذار، بدست آمد. پس از بررسی نتایج آماری پرسشنامهها و استفاده از روش تاپسیس فازی، در نهایت به هفت شاخص اصلی "کیفیت، انعطاف پذیری، تحویل، تکنولوژی، سیستمهای ارتباطی و فناوری اطلاعات، هزینه و سابقه" با ۲۴ شاخص فرعی در زمینه انتخاب تامین کننده برتر و چهار شاخص اصلی " اقتصادی، سیاسی، بلایای طبیعی و فرهنگی/ اجتماعی" با ۸ شاخص فرعی در زمینه ریسکهای محیطی رسیدیم. این پژوهش برای فعالان صنعت دارویی کشور و هم چنین اساتید، پژوهشگران و دانشجویان، به منظور بهبود وضع موجود انتخاب تامین کنندگان قابل بهره برداری است.

کلیدواژه ها:

مدیریت زنجیرهتامین ، مدیریت ریسک ، مدیریت ریسک زنجیرهتامین ، زنجیره تامین دارو ، شاخصهای انتخاب تامینکننده برتر ، روش تاپسیس فازی