بررسی نظام مند نقش شایستگی های فردی در فرآیند شناسایی، ارزیابی و توسعه فرصت های کارآفرینانه

هدف این مطالعه، مرور نظام مند ادبیات پژوهشی پیرامون نقش شایستگی های فردی در فرآیند فرصت آفرینی کارآفرینانه است. با استفاده از روش تحلیل مضمون، ۲۰ مقاله علمی معتبر که به صورت نظری یا تجربی به بررسی ابعاد شایستگی های فردی پرداخته بودند، مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که شایستگی های فردی را می توان در سه دسته اصلی طبقه بندی کرد: شایستگی های شناختی (نظیر خلاقیت، ظرفیت یادگیری، تفکر تحلیلی و تشخیص الگوهای فرصت)، شایستگی های رفتاری (مانند اقدام گرایی، ریسک پذیری، پشتکار و خودمدیریتی) و شایستگی های انگیزشی–هیجانی (شامل خودکارآمدی، انگیزش درونی، تحمل ابهام، تعهد هدفمند و هوش هیجانی). یافته ها نشان می دهد که این دسته ها به طور مجزا عمل نمی کنند بلکه در تعامل با یکدیگر، ساختار عملکرد فرصت آفرین را شکل می دهند. برای مثال، خلاقیت زمانی اثربخش است که با خودکارآمدی، انگیزش درونی و تمایل به اقدام همراه باشد. همچنین، تحمل ابهام و هوش هیجانی نقش مهمی در عبور از مراحل پرچالش ارزیابی و توسعه فرصت دارند. این مرور، الگویی سه مرحله ای برای تحلیل نقش شایستگی ها در سه فاز شناسایی، ارزیابی و توسعه فرصت ارائه می دهد. در سطح کاربردی، نتایج می تواند در طراحی برنامه های آموزشی کارآفرینی، ارتقاء سیاست های منابع انسانی، و توسعه ذهنیت فرصت محور در نسل جوان مورد استفاده قرار گیرد. پژوهش حاضر بر اهمیت پرورش درونی کارآفرین و تقویت شایستگی های تلفیقی به عنوان بنیان فرصت آفرینی موفق تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

شایستگی های فردی ، فرصت آفرینی ، شایستگی های شناختی ، شایستگی های رفتاری ، شایستگی های انگیزشی–هیجانی