بررسی معماری بیوفیلیک از منظر آرمانشهرها در فضای شهری

در عصر حاضر، بحرانهای زیست محیطی، شهرنشینی افسارگسیخته و کاهش ارتباط انسان با طبیعت، نیاز به بازنگری در طراحی شهری و معماری را بیش از پیش ضروری کرده است. معماری بیوفیلیک، با تاکید بر بازگشت به طبیعت و افزایش تعامل انسان با عناصر طبیعی، راهحلی پاید ار و انسانی برای بهبود کیفیت زندگی در فضاهای شهری ارائه میدهد. این مقاله به بررسی مفاهیم بنیادین معماری بیوفیلیک پرداخته و آن را در بستر نظریهی آرمانشهرها تحلیل می کند. در ادامه، با تمرکز بر مولفههای طراحی بیوفیلیک در فضاهای شهری، نقش آن در تحقق اهداف آرمانشهری از جمله عدالت اجتماعی، پایداری زیست محیطی و ارتقاء سلامت روانی شهروندان بررسی میشود.

کلیدواژه ها:

معماری بیوفیلیک ، آرمانشهر ، فضای شهری ، طبیعتگرایی ، پایداری ، کیفیت زندگی