بررسی تاثیر رهبری تحول گرا بر اثربخشی سازمانی با نقش میانجی نوآوری سازمانی در شهرداری منطقه ۷ شهر تهران

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر رهبری تحول گرا بر اثربخشی سازمانی با نقش میانجی نوآوری سازمانی در شهرداری منطقه ۷ شهر تهران انجام شده است. تحقیق حاضر، از نظر هدف کاربردی و از لحاظ داده کمی و از نظر ماهیت و روش انجام، توصیفی- پیمایشی محسوب می شود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده که برای تدوین آن، از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق حاضر، شامل تمامی کارمندان شهرداری منطقه ۷شهر تهران است به تعداد ۷۰۰ نفر می باشد که با بهره‎گیری از فرمول حجم نمونه کوکران، ۲۴۸ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش نمونه‎گیری تصادفی ساده بود. در این تحقیق، رهبری تحول گرا به عنوان متغیر مستقل، اثربخشی سازمانی به عنوان متغیر وابسته و نوآوری سازمانی نیز به عنوان متغیر میانجی در نظر گرفته شدند. برای سنجش روایی از روایی صوری و محتوا و جهت محاسبه پایایی نیز از تکنیک آلفای کرونباخ استفاده شد. روایی پرسشنامه های رهبری تحول آفرین، اثربخشی سازمانی و نوآوری سازمانی به ترتیب؛ ۰.۶۳، ۰.۶۷ و ۰.۷۱ و میزان پایایی این پرسشنامه ها نیز به ترتیب؛ ۰.۸۹، ۰.۷۸ و ۰.۹۱ به دست آمد. نتایج حاصل از بکارگیری مدلسازی معادلات ساختاری در محیط نرم افزار smart-pls نشان داد که رهبری تحول گرا تاثیر مثبت و معناداری بر نوآوری سازمانی و اثربخشی سازمانی دارد. همچنین نوآوری سازمانی تاثیر مثبت و معناداری بر اثربخشی سازمانی دارد. رهبری تحول گرا از طریق نوآوری سازمانی براثربخشی سازمانی تاثیرگذار است. همچنین مقدار آماره آزمون با آزمون سوبل ۴۰۵/۸ به دست آمد که حاکی از معنادار بودن اثر میانجی بود.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول گرا ، نوآوری سازمانی ، اثربخشی سازمانی