روش های تدریس خلاقانه برای دانش آموزان ابتدایی

تدریس خلاقانه در مقطع ابتدایی، سنگ بنای شکل گیری تفکر نقادانه و خلاقیت دانش آموزان است. این مقاله با استناد به مبانی روان شناسی رشد (پیاژه، ویگوتسکی) و نظریه های خلاقیت (گیلفورد، تورنس)، روش های عملی قابل اجرا در کلاس های ابتدایی را تحلیل می کند. یافته ها نشان می دهند پنج روش موثر شامل: یادگیری مبتنی بر بازی (مثلا آموزش ریاضی از طریق بازی های نقش آفرینی)، روش پروژه محور (کشف مفاهیم علمی با آزمایش های عملی)، تلفیق هنر با دروس پایه (استفاده از نقاشی برای درک علوم)، فناوری تعاملی (خلق انیمیشن برای روایت سازی)، و محیط سازی چندحسی (ایستگاه های یادگیری با محرک های لمسی و شنیداری) بیشترین تاثیر را در جلب مشارکت دانش آموزان دارند. اجرای این روش ها با چالش هایی مانند کمبود امکانات، حجم بالای کتب درسی و مقاومت در برابر تغییر رویه های سنتی مواجه است. برای غلبه بر این موانع، آموزش عملی معلمان، طراحی محتوای منعطف و مشارکت والدین پیشنهاد می شود. نتایج پژوهشی حاکی از آن است که به کارگیری روش های خلاقانه تا ۴۰٪ انگیزه تحصیلی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان را ارتقا می دهد.

کلیدواژه ها:

تدریس خلاقانه ، روان شناسی رشد (پیاژه و ویگوتسکی) ، یادگیری مبتنی بر بازی ، روش پروژه محور ، تلفیق هنر ، محیط چندحسی ، مشارکت والدین ، انعطاف پذیری محتوایی