سیاست های آموزش و پرورش برای کودکان بازمانده از تحصیل: یک تحلیل جامع

پدیده کودکان بازمانده از تحصیل یکی از چالش های اساسی نظام های آموزشی در سراسر جهان محسوب می شود. این پژوهش به بررسی سیاست های آموزشی طراحی شده برای جذب و نگهداشت کودکان بازمانده از تحصیل با استفاده از روش تحقیق ترکیبی (کمی و کیفی) می پردازد. یافته ها نشان می دهد که در سطح جهانی حدود ۲۵۸ میلیون کودک و نوجوان (۱۷% کل جمعیت در سن تحصیل) از تحصیل بازمانده اند که ۵۹% آنها را دختران تشکیل می دهند. در ایران، بر اساس آخرین آمار رسمی، حدود ۹۱۰ هزار کودک بازمانده از تحصیل شناسایی شده اند که بیشترین تمرکز در مناطق مرزی، روستایی و حاشیه شهرهای بزرگ مشاهده می شود.این مطالعه نشان می دهد که موثرترین سیاست ها شامل برنامه های آموزش از راه دور، مدارس سیار، مشوق های اقتصادی و تغییرات ساختاری در نظام آموزشی بوده اند. تحلیل داده ها حاکی از آن است که اجرای سیاست های ترکیبی می تواند تا ۷۸% بر کاهش نرخ بازماندگی از تحصیل تاثیرگذار باشد. با این حال، چالش های اصلی شامل کمبود بودجه (در ۶۵% موارد)، مقاومت فرهنگی (۴۳%) و نبود زیرساخت های مناسب (۳۸%) گزارش شده اند.

کلیدواژه ها:

کودکان بازمانده از تحصیل ، سیاست های آموزشی ، عدالت آموزشی ، آموزش فراگیر ، بازگشت به تحصیل