تاثیر آموزه های دینی بر توسعه نگرش های علمی در نسل جوان

در دنیای معاصر، علم و دین دو حوزه مهم و تاثیرگذار بر زندگی انسان ها محسوب می شوند. در حالی که علم به دنبال شناخت پدیده ها و قوانین طبیعت از طریق روش های تجربی و منطقی است، دین به ارائه پاسخ هایی معنوی و اخلاقی به مسائل وجودی می پردازد. نسل جوان که آینده ساز جامعه است، در فرآیند رشد و شکوفایی خود با هر دو حوزه مواجه است. این مقاله به بررسی نقش آموزه های دینی در شکل دهی و توسعه نگرش های علمی در نسل جوان می پردازد. با توجه به اهمیت همزیستی دین و علم در جوامع مختلف، تحلیل می شود که چگونه باورها و ارزش های دینی می توانند به تقویت روحیه پژوهشگری، کنجکاوی علمی و پذیرش دانش جدید در میان جوانان کمک کنند. همچنین، موانع و چالش های احتمالی که ممکن است در مسیر تلفیق آموزه های دینی و نگرش های علمی وجود داشته باشد، مورد بحث قرار می گیرد. نتایج این پژوهش می تواند راهکارهایی برای معلمان، والدین و نهادهای آموزشی فراهم آورد تا با بهره گیری از آموزه های دینی، نگرش های مثبت علمی را در نسل جوان پرورش دهند.

کلیدواژه ها:

آموزه های دینی و نگرش های علمی ، پژوهشگری ، کنجکاوی علمی