کاربرد هوش مصنوعی در کمک به معلمان برای حل مسائل رفتاری دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش و کارکردهای هوش مصنوعی در کمک به معلمان جهت مدیریت و حل مسائل رفتاری دانش آموزان مدارس ابتدایی است. با توجه به پیچیدگی های رفتار کودکان و الزامات فضای آموزشی امروز، هوش مصنوعی می تواند با بهره گیری از الگوریتم های یادگیری ماشین، شبکه های عصبی و سامانه های تحلیل داده، الگوهای رفتاری دانش آموزان را به صورت دقیق شناسایی کند و روندهای پرخطر را پیش بینی نماید. این فناوری با تحلیل داده های متنوع همچون حضور و غیاب، روند نمرات، وضعیت عاطفی و تعاملات کلاسی، ابزارهای نوینی برای تصمیم گیری مبتنی بر داده در اختیار معلمان قرار داده است. علاوه بر آن، سامانه های توصیه گر و پشتیبان تصمیم به معلمان امکان انتخاب راهبرد مناسب، ارائه بازخورد موثر و مداخله به هنگام را می دهند. از سوی دیگر، اجرای این فناوری ها با چالش هایی همچون ملاحظات اخلاقی، نگرانی های مربوط به حریم خصوصی، و لزوم بومی سازی ویژگی ها و الگوریتم ها روبه روست. در نهایت، نتایج نشان می دهد که تلفیق فناوری هوش مصنوعی با تجربه و قضاوت معلمان می تواند اثرگذاری مدیریت رفتار و کیفیت آموزش را افزایش دهد و محیط یادگیری را تعاملی تر، ایمن تر و حمایتگرتر سازد. این امر مستلزم آموزش مستمر معلمان، ارتقاء سواد دیجیتال، و تدوین چارچوب های جامع نظارتی و اخلاقی در نظام آموزشی ایران خواهد بود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، معلم ، مدیریت رفتار ، دانش آموز