شهرنشینی در جهان سوم: چالش ها، پیامدها و راهبردهای توسعه پایدار

شهرنشینی در جهان سوم، پدیده ای پیچیده و چندلایه است که پیامدهای آن نه تنها در حوزه های کالبدی و زیست محیطی، بلکه در ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز مشهود است. برخلاف تجربه شهرنشینی در جوامع صنعتی، که عمدتا با برنامه ریزی و فرآیندهای تدریجی همراه بود، در کشورهای در حال توسعه، شهرنشینی عمدتا بر اثر مهاجرت های بی رویه، نابرابری های منطقه ای و سیاست گذاری های ناکارآمد رخ داده است. این مقاله، با رویکردی توصیفی-تحلیلی، روش تحقیق توصیفی اسنادی، ابزار جمع آوری اسناد و مدارک که شامل کتب، سرشماری ها و غیره است که به بررسی مفهومی، تاریخی و نظری فرآیند شهرنشینی در جهان سوم می پردازد و انواع آن از جمله شهرنشینی برنامه ریزی شده، غیررسمی، اجباری و زیست محیطی را تبیین می کند. همچنین، نظریه هایی همچون نظریه مدرنیزاسیون، وابستگی، جهانی شدن، هویت شهری و اکولوژیک شهری به عنوان چارچوب های مفهومی مورد بررسی قرار می گیرند. در نهایت، هدف این مقاله، فراهم آوردن درکی عمیق تر از تحولات شهری در جهان سوم است تا بستر مناسبی برای مطالعات بعدی و سیاست گذاری فراهم شود.

کلیدواژه ها:

شهرنشینی ، جهان سوم ، جامعه شناسی شهری ، توسعه نیافتگی ، نابرابری فضایی ، سکونتگاه های غیررسمی