بررسی رابطه بین سبک زندگی معلمان و اثربخشی تدریس

این مقاله مروری به بررسی رابطه بین سبک زندگی معلمان و اثربخشی تدریس آنها می پردازد. تحقیقات نشان می دهد که سبک زندگی معلمان، شامل جنبه های مختلف زندگی فردی و حرفه ای آنها، تاثیر معناداری بر کیفیت آموزشی و اثربخشی تدریس دارد. این مطالعه با روش مرور نظام مند ادبیات پژوهشی موجود، به بررسی عوامل مختلف سبک زندگی معلمان از جمله تعادل کار-زندگی، کیفیت زندگی کاری، مدیریت استرس شغلی و رضایت شغلی می پردازد. یافته های این مطالعه نشان می دهد که معلمانی که از تعادل مناسب بین زندگی شخصی و حرفه ای برخوردارند، سطوح بالاتری از رضایت شغلی، تعهد سازمانی و اثربخشی تدریس را گزارش می کنند. همچنین، کیفیت زندگی کاری بالاتر با کاهش فرسودگی شغلی و افزایش انگیزه و اشتیاق معلمان برای تدریس همراه است. مداخلات سازمانی و برنامه های توسعه حرفه ای که به بهبود سبک زندگی معلمان کمک می کنند، می توانند منجر به ارتقای اثربخشی تدریس و بهبود نتایج یادگیری دانش آموزان شوند. این مقاله با ارائه پیشنهادهایی برای سیاست گذاران آموزشی و محققان در راستای توجه به سبک زندگی معلمان به عنوان عاملی مهم در بهبود کیفیت آموزشی، به پایان می رسد.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی معلم ، اثربخشی تدریس ، کیفیت زندگی کاری ، تعادل کار-زندگی ، رضایت شغلی