رابطه بین مشکلات خواب و اختلالات یادگیری: یک مرور نظام مند

مشکلات خواب به طور فزاینده ای به عنوان عوامل موثر بر یادگیری و رشد شناختی در کودکان شناخته می شوند. هدف از این مطالعه مروری، بررسی جامع رابطه متقابل بین اختلالات خواب و اختلالات یادگیری با تمرکز بر مکانیسم های عصب زیستی، تاثیرات شناختی و رویکردهای مداخله ای است. پژوهش های اخیر نشان می دهد که رابطه بین مشکلات خواب و اختلالات یادگیری دوسویه است؛ اختلالات خواب می توانند منجر به تشدید مشکلات یادگیری شوند، و اختلالات یادگیری نیز می توانند به اختلالات خواب بینجامند. این مطالعه با استفاده از روش شناسی مرور نظام مند، یافته های پژوهش های منتشر شده در پایگاه های معتبر علمی را بررسی و تحلیل کرده است. نتایج نشان می دهد که محرومیت از خواب با تغییر در ساختار و عملکرد مناطق مغزی مرتبط با عملکرد اجرایی، حافظه، توجه و تنظیم هیجانی همراه است. همچنین، مسیرهای رشدی خواب از دوران نوزادی تا اوایل کودکی با تغییرات در توسعه ماده سفید و خاکستری مغز مرتبط است که متعاقبا بر اکتساب زبان و توانایی های یادگیری تاثیر می گذارد. مداخلات رفتاری خواب و رویکردهای چندوجهی در بهبود کیفیت خواب و متعاقبا عملکرد تحصیلی موثر شناخته شده اند. با توجه به شیوع بالای همزمانی مشکلات خواب و اختلالات یادگیری، رویکردهای تشخیصی و درمانی یکپارچه برای مدیریت هر دو وضعیت توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

اختلالات خواب ، اختلالات یادگیری ، عملکرد شناختی ، عملکرد اجرایی ، مداخلات رفتاری خواب