معناداری در مقابل پوچی و بی هدفی در ارتباط با معاد و اعتقاد به آن

معناداری زندگی در مقابل احساس پوچی و بی هدفی به عنوان مسئله اصلی در ارتباط با معاد و اعتقاد به آن به سه سوال تفکیک و به آن پاسخ داده شد. سوال اول اینکه آیا اعتقاد به معاد در آرامش روان انسان موثر است؛ در پاسخ، توصیه ها و پیام های متون دینی و نتایج تحقیقات اندیشمندان گویای این مطلب بودند که ایمان به معاد می تواند انسان را از اضطراب و پریشانی خاطر برهاند و به مقام اطمینان و آرامش برساند. در ادامه ابتدا از نگاه درون دینی به سوال دوم تحت عنوان تاثیرات اعتقاد به معاد در تحمل سختی ها و مصائب چنین پاسخ داده شد که نگاه شخص معتقد به معاد به مشکلات زندگی تحت تاثیر اعتقادش تغییر می کند و آنها را دارای مفهوم می داند. از طرف دیگر پس از بررسی نگاه دانشمندان در این زمینه مشخص شد از نظر شخص معتقد به معاد وجهه دنیا عوض نمی-شود، بلکه برخورد او با دنیا تغییر می کند و بسیاری از ناگواری ها برای تکامل روح خود ضروری می داند. که درمجموع این برخورد و نگاه به زندگی توان تحمل انسان را در مقابل تلخی ها بالا می برد.در سوال سوم هدفمندی و امیدواری انسان در زندگی تحت تاثیر اعتقاد به معاد از نگاه درون دینی چنین پاسخ داده شد که هدف زندگی دراین جهان مادی خلاصه نمی شود بلکه حیات جاوید وسعادت ابدی درآخرت است. به همین دلیل کمبودها و محرومیت ها انسان را نا امید نمی کند وشخص مومن، امیدوار است که در جهان دیگر از نعمت های الهی بر خوردار می شود. لذا ایمان به معاد هدف انسان را در زندگی مشخص کرده و سبب هدفمندی آن می شود و با توجه به ویژگی های این هدف و از طریق ایجاد نگرش های مثبت چراغ امید همواره در دل انسان مومن روشن می باشد. از نگاه برون دینی اعتقاد به معاد بین هدف زندگی انسان و هدف آفرینش سازگاری ایجاد می کند و همچنین امید و احساس تسلط روی سرنوشت شخص فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

اعتقاد ، معاد ، معنای زندگی ، هدف زندگی ، تحمل دشواری ها