نقش کمال گرایی در پیش بینی میزان اشتیاق تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش کمال گرایی به عنوان متغیر پیش بین در میزان اشتیاق تحصیلی دانش آموزان بود. این مطالعه مروری با روش تحلیل محتوای کیفی و مرور نظام مند پژوهش های داخلی و خارجی انجام شد. یافته ها نشان داد که کمال گرایی با اشتیاق تحصیلی رابطه پیچیده ای دارد و این رابطه به نوع جهت گیری کمال گرایی (مثبت یا منفی) بستگی دارد. کمال گرایی سازگارانه با مولفه هایی مانند استانداردهای بالا و سازمان دهی مطلوب، پیش بین مثبت و معنادار اشتیاق تحصیلی بود. در مقابل، کمال گرایی ناسازگارانه با ویژگی هایی مانند نگرانی درباره اشتباهات و تردید درباره اعمال، رابطه منفی با اشتیاق تحصیلی نشان داد. همچنین، این مطالعه نشان داد که متغیرهای میانجی مانند خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان می توانند این روابط را تعدیل کنند. نتایج بر اهمیت تمایز قائل شدن بین ابعاد مختلف کمال گرایی در محیط های آموزشی تاکید داشت و پیشنهاد کرد که برنامه های مداخله ای می توانند با تقویت جنبه های سازگارانه کمال گرایی و کاهش جنبه های ناسازگارانه آن، به افزایش اشتیاق تحصیلی دانش آموزان کمک کنند. این یافته ها پیامدهای مهمی برای متخصصان روانشناسی تربیتی و مربیان آموزشی در طراحی محیط های یادگیری بهینه دارد.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی ، اشتیاق تحصیلی ، پیش بینی تحصیلی ، دانش آموزان ، روانشناسی تربیتی .