استفاده از تکنیک های یادگیری اجتماعی و احساسی در کلاس درس: روش هایی برای ایجاد محیطی حمایتگر

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر استفاده از تکنیک های یادگیری اجتماعی و احساسی (SEL) در کلاس درس بر ایجاد محیطی حمایتگر و ارتقای مهارت های هیجانی–اجتماعی دانش آموزان بود. این مطالعه با استفاده از روش نیمه تجربی و طرح پیش آزمون–پس آزمون با گروه کنترل، در یکی از مدارس ابتدایی شهرستان دالاهو انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم بود که از میان آن ها ۲ کلاس (یکی به عنوان گروه آزمایش و دیگری به عنوان گروه کنترل) به صورت تصادفی انتخاب شدند. مداخله شامل ۸ جلسه آموزش مولفه های SEL بر اساس چارچوب CASEL بود. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های استاندارد محیط کلاس، شایستگی های اجتماعی–احساسی و چک لیست رفتاری بود. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون های آماری (t و ANCOVA) تحلیل شدند.نتایج نشان داد که آموزش تکنیک های SEL موجب افزایش معنادار احساس حمایت، تعامل مثبت، خودآگاهی، همدلی و مهارت های ارتباطی در گروه آزمایش شد، در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. همچنین کاهش در میزان پرخاشگری و افزایش مشارکت داوطلبانه از دیگر آثار مثبت مشاهده شده بود. یافته ها با پژوهش های داخلی و بین المللی هم راستا بوده و حاکی از اثربخشی این رویکرد بر بهبود جو عاطفی کلاس و رشد فردی دانش آموزان است. بر این اساس، گنجاندن آموزش مهارت های SEL در برنامه درسی رسمی مدارس ابتدایی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری اجتماعی و احساسی ، محیط حمایتگر ، مهارت های SEL ، خودآگاهی ، تعامل اجتماعی ، آموزش ابتدایی