بررسی رابطه یادگیری مشارکتی و بهزیستی تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوره دوم شهر کرمان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه یادگیری مشارکتی و بهزیستی تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر کرمان بود. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی و همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه ۲ شهر کرمان در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ (به تعداد ۲۷۰۰ نفر) بود که با استفاده از فرمول کوکران، ۳۳۶ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل سه پرسشنامه استاندارد بهزیستی تحصیلی (تومینین-سوینی و همکاران، ۲۰۱۲)، یادگیری مشارکتی (چو و باولی، ۲۰۰۷) و عملکرد تحصیلی (درتاج، ۱۳۸۳) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و از طریق آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.نتایج نشان داد بین یادگیری مشارکتی و عملکرد تحصیلی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین مولفه های بهزیستی تحصیلی (شامل ارزش مدرسه، رضایتمندی تحصیلی، درآمیزی با کار مدرسه و فرسودگی تحصیلی) و عملکرد تحصیلی نیز رابطه معناداری مشاهده شد. در مدل رگرسیونی، یادگیری مشارکتی و بهزیستی تحصیلی توانستند سهم معناداری در پیش بینی عملکرد تحصیلی ایفا کنند. یافته ها بیانگر آن است که ارتقاء مولفه های روان شناختی و اجتماعی در محیط مدرسه می تواند نقش موثری در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، بهزیستی تحصیلی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان دختر ، دوره دوم متوسطه ، کرمان.