نقش برنامه ریزی آموزشی شهرداریها در ارتقای فرهنگ شهروندی

امروزه مفهوم فرهنگ شهروندی از جذابیت خاصی در مدیریت شهری برخوردار شده است. شهروندی به عنوان پدیده ای اجتماعی و سیاسی از ویژگی های مهم نظام های دموکراتیک و شاخصی کلیدی برای جامعه مدرن به شمار می رود، بنابراین به منظور ایجاد و گسترش فرهنگ شهروندی دخالت مستقیم مردم در تدوین سیاست ها، اولویت ها و اهداف ضروری به نظر می رسد. بهبود فرهنگ شهروندی یکی از الزامات شهرنشینی است، این اقدام علاوه بر اینکه باید توسط سازمان ها و نهادهای اداره کننده شهر و مدیریت شهری انجام شود، باید از ناحیه شهروندان نیز مورد توجه و دقت قرار گیرد. فرهنگ شهروندی مفهومی دو سویه است یعنی شهروندان از یک سو تکالیف و مسئولیت هایی دارند و از سوی دیگر باید از حقوق مدنی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی برخوردار باشند. یعنی شهروند موقعیتی دارد که باید زندگی خویش را بر اساس وابستگی متقابل، توازن و تعادل میان حقوق و مسئولیت های اجتماعی، ساماندهی کند. در همین راستا آموزش فرهنگ شهروندی نقش اساسی در ارتقای کیفیت زندگی، توسعه پایدار و ایجاد جامعه ای سالم و پویا دارد و نقش محوری آموزش در ارتقای فرهنگ شهروندی دارد. با آموزش مناسب، شهروندان می توانند با حقوق و تکالیف خود آشنا شوند، رفتارهای مسئولانه در قبال محیط زیست و اجتماع را بیاموزند، و در نهایت به شهروندانی فعال و مشارکت جو در جامعه تبدیل شوند.

کلیدواژه ها:

اموزش ، مشارکت اجتماعی ، مدیریت شهری