توجه ویژه شهرداریها بر تحقق اصول معماری بیوفیلیک در معماری ساختمان های مسکونی

انسان ها در دوره شهرنشینی کنونی از ساختمان های بتنی خسته شده و به طبیعت روی آورده اند تا با ترکیب عناصر طبیعی در فضاهای ساختمان ها و شهرها، رفاه خود را افزایش دهند. علم طراحی بیوفیلیک یا بیوفیلیا اثبات می کند که زندگی بهتر در محیط هایی امکان پذیر است که توسط گیاهان و فضای سبز احاطه شده باشند. طراحی بیوفیلیک و ادغام طبیعت در معماری و طراحی شهری، ناشی از میل به ارتباط مجدد با طبیعت است و به عنوان یک مدل شهری در نظر گرفته می شود که قادر به حل چالش های تغییرات آب وهوایی برای شهرها است. تحقیقات نشان داده است که بیوفیلیا قدرت شفا دادن دارد. در طراحی بیوفیلیک، می توان عناصری از دنیای طبیعی را به محیط ساخته شده وارد کرد. این عناصر که شامل آب، گیاهان، حیوانات، مواد طبیعی و رنگ ها هستند، ارتباط با طبیعت و محیط زیست را در محیط های داخلی تقویت می کنند. یکی از روش های طراحی بیوفیلیک که هم در بیرون و هم در داخل فضا استفاده می شود استفاده از فرم ها و اشکالی است که از گیاهان یا حیوانات الهام گرفته اند. استفاده از نور و فضا نیز یک عنصر حیاتی در طراحی بیوفیلیک است. علاوه بر مزایایی که نور طبیعی و نور روز فیلترشده به همراه دارند، می توان از فضا برای ایجاد حس باز بودن، تنوع و هماهنگی در ساخت وساز استفاده کرد. فرودگاه چانگی سنگاپور نمونه بارز این رویکرد در مقیاس بزرگ است.

کلیدواژه ها:

شهرداریها ، توسعه معماری شهری ، محیط شهری