بررسی رابطه بین خودپنداره تحصیلی و عملکرد درسی

خودپنداره تحصیلی یکی از سازه های مهم روانشناسی تربیتی است که بر نگرش فرد نسبت به توانایی ها، ارزش ها و انگیزه هایش در زمینه یادگیری و تحصیل متمرکز است. تحقیقات نشان می دهد که خودپنداره تحصیلی قوی می تواند نقش بسزایی در موفقیت های یادگیری، پیشرفت تحصیلی و دستیابی به اهداف آموزشی داشته باشد. مقاله حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودپنداره تحصیلی و عملکرد درسی به نگارش درآمده است. در این پژوهش، ابتدا مفاهیم کلیدی خودپنداره تحصیلی و عملکرد درسی تعریف گردیده، سپس بر پایه مطالعات پیشین، چارچوب نظری به دست آمده است. داده های پژوهش از طریق روش توصیفی-همبستگی جمع آوری و تحلیل شده است. یافته ها حاکی از آن است که بین خودپنداره مثبت تحصیلی و موفقیت های آموزشی، همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد؛ همچنین، فاکتورهایی نظیر نوع انگیزش، جو مدرسه، حمایت خانوادگی و استراتژی های مطالعه در تقویت این رابطه میانجی گری می کنند. در ادامه، بحث و نتیجه گیری پیرامون اهمیت تقویت خودپنداره تحصیلی ارائه خواهد شد و راهکارهای عملی به منظور بهبود عملکرد درسی یادگیرندگان مطرح می گردد.واژگان کلیدی: خودپنداره تحصیلی، عملکرد درسی، انگیزش تحصیلی، جو مدرسه، یادگیری