طراحی پایدار فضاهای آموزشی برای کودکان ۷-۱۲سال با رویکرد تاب آوری محیطی و اجتماعی

طراحی پایدار فضاهای آموزشی برای کودکان ۷ تا ۱۲ سال با رویکرد تاب آوری محیطی و اجتماعی یکی از مهم ترین موضوعات در معماری و شهرسازی پایدار است. مدارس به عنوان محیط های آموزشی نقش بسزایی در شکل گیری نگرش و رفتارهای آینده ی کودکان ایفا می کنند. ازاین رو، ایجاد محیط هایی که نه تنها از نظر زیست محیطی پایدار باشند، بلکه از نظر اجتماعی نیز موجب افزایش تعاملات و رفاه کودکان شوند، ضروری است. در این مقاله، اصول طراحی پایدار با تاکید بر تاب آوری محیطی و اجتماعی در فضاهای آموزشی مورد بررسی قرار گرفته است.راهبردهای مورد بحث شامل استفاده از مصالح پایدار، بهینه سازی مصرف انرژی، ایجاد فضاهای سبز، طراحی فضاهای انعطاف پذیر، تهویه طبیعی، و سیستم های مدیریت آب است. همچنین، افزایش مشارکت جامعه و والدین در فرآیند آموزشی و طراحی مدرسه، از دیگر عوامل موثر بر تاب آوری اجتماعی محسوب می شود. در نهایت، هدف از طراحی چنین فضاهایی، افزایش کیفیت یادگیری، ارتقای سلامت جسمی و روانی کودکان و کاهش اثرات منفی زیست محیطی است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مدارس پایدار نه تنها در کاهش مصرف انرژی و منابع طبیعی تاثیر دارند، بلکه می توانند فضاهای امن، جذاب و الهام بخشی برای دانش آموزان فراهم کنند که حس مسئولیت پذیری و ارتباط با طبیعت را در آن ها تقویت می کند

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار مدارس ، تاب آوری محیطی و اجتماعی ، فضاهای آموزشی سبز