ارزیابی مقاومت چند دارویی (MDR) و ژن مرتبط با بیوفیلم abaI در ایزولههای بالینی اسینتوباکتر بومانی

مقدمه: اسینتوباکتر بومانی یکی از اصلی ترین سویه ها با فراوانی بالا در عفونت های بیمارستانی است. افزایش روزافزون مقاومت آنتی بیوتیکی یکی از چالش های اصلی در مواجهه با این سویه در بیمارستان ها است. در این مطالعه مقاومت چند دارویی، بیان ژن abaI و همچنین توانایی تشکیل بیوفیلم مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روش ها: ۱۴۱ نمونه بالینی از یک بیمارستان منتخب در استان خراسان رضوی جمع آوری شد و سویه های اسینتوباکتر بومانی با آزمون های بیوشیمیایی اختصاصی شناسایی و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام شد. حضور ژن abaI با استفاده از روش Polymerase Chain Reaction (PCR) در سویه های مقاوم بررسی شد.

یافته ها: فراوانی نمونه های مبتلا به عفونت اسینتوباکتر بومانی ۵/۲۹% بود که بیشترین فراوانی با ۵/۲۶% مربوط به نمونه های خلط و ترشحات تنفسی بود. در ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی، سویه ها به ترتیب ۸۷%، ۷۶% و ۶۴% به Levofloxacin، Imipenem و Cefepim حساس بودند. نتایج آزمون تشکیل بیوفیلم نشان داد که ۷۰ درصد ایزوله ها توانایی تشکیل بیوفیلم داشتند. همچنین، حضور ژن abaI در ایزوله های دارای بیوفیلم، ۱۷ درصد گزارش شد.

نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که بیماران زن سهم بیشتری از عفونت بیمارستانی را به خود اختصاص می دهند. بررسی نتایج مقاومت آنتی بیوتیکی، مقاومت بالای ۸۰ درصدی برای همه ی آنتی بیوتیک ها نشان داد. بیشترین میزان مقاومت به ترتیب به سفازولین، سفوتاکسیم و سفتی زوکسیم و کم ترین میزان مقاومت به لووفلوکساسین مشاهده شد. این نتایج میزان بسیار بالا و نگران کننده مقاومت را در این ایزوله ها خاطرنشان می کند.

کلیدواژه ها:

اسینتوباکتر بومانی ، بیوفیلم ، abaI ، مقاومت چند دارویی ، ایزولههای بالینی