اثرات افزودن سطوح مختلف سلنیوم آلی بر پاسخ سیستم ایمنی و بیان ژن های اینترفرون گاما، اینترلوکین ۲ و ۶ در موش های تحت تنش گرمایی

دمای بالای محیط سبب ایجاد تنش اکسیداتیو در بدن حیوانات می شود. سلنیوم ماده معدنی کمیابی است که در شرایط تنش بر سلامتی و عملکرد بدن اثر دارد. مطالعات محدودی در زمینه اثر دوزهای مختلف سلنیوم در شرایط تنش گرمایی طولانی مدت بر پاسخ سیستم ایمنی و بیان ژن های مرتبط با التهاب وجود دارد. پژوهش کنونی به منظور تعیین اثرات دوزهای مختلف سلنیوم از مکمل سلنیوم-متیونین بر پاسخ سیستم ایمنی و بیان ژن های اینترفرون گاما، اینترلوکین ۲ و ۶ انجام شد. ۲۵ سر موش صحرایی ماده به طور تصادفی به پنج گروه و هر گروه پنج سر موش تقسیم شدند. تعداد ۵ سر موش در کل دوره آزمایش در دمای استاندارد و بقیه موش ها در تنش گرمایی قرار داده شدند. موش های گروه کنترل منفی (بدون تنش گرمایی) و کنترل مثبت (تنش گرمایی) پلت استاندارد بدون افزودنی و سه گروه دیگر به ترتیب پلت استاندارد به اضافه ۰/۱۵، ۰/۳۰ و ۰/۴۵ میلی گرم در کیلوگرم سلنیوم از مکمل سلنیوم-متیونین به مدت ۳۰ روز دریافت کردند. افزودن مکمل سلنیوم به جیره سبب افزایش بیان ژن اینترفرون گاما در موش های تحت تنش گرمایی شد. بیان نسبی ژن اینترلوکین۲ در گروه های دریافت کننده مکمل سلنیوم نسبت به گروه شاهد مثبت پایین تر بود. همچنین افزودن مکمل سلنیوم به جیره سبب کاهش بیان ژن اینترلوکین۶ در مقایسه با تیمار شاهد مثبت گردید، به طوری که پایین ترین بیان ژن اینترلوکین۶ در موش های تحت تنش گرمایی مربوط به تیمار۰/۴۵ میلی گرم بود. نتایج حاکی از افزایش غلظت ایمونوگلوبولین G با افزودن مکمل سلنیوم به جیره بود.

کلیدواژه ها:

سلنیوم آلی ، اینترفرون گاما ، اینترلوکین۲ ، اینترلوکین۶ ، پاسخ سیستم ایمنی ، موش