روایت مرگ و شهادت در شعله های آب

جنگ و مضامین بکر نهفته درون آن همواره دستمایه ارزشمندی برای نویسندگان بوده است تا بتوانند بخش دیگری از واقعیت ها و روی دیگری از زندگی را به نقد و تفسیر بکشند. یکی از مضامین بکر، مرگ اندیشی است که  سرمنشا خلق آثاری چون رمان در شعله های آب می شود.  این رمان  به عنوان یکی از برجسته ترین رمان های دفاع مقدس با رویکردی فلسفی مبتنی بر فلسفه وجودی برخاسته از خودآگاهی ایمانی و اندیشه جاودانی  به این موضوع نگریسته، توانسته جامعه گرفتار جنگی نابرابر را به شایستگی و با نگاهی واقع­گرایانه واکاوی کند و واقعیت های هراسناک آن را به تصویر بکشد، هرچند چاشنی تمامی آن­ها مرگ­اندیشی باشد. به همین جهت، پژوهش حاضر به هدف تببیین روایت مرگ و شهادت با روش توصیفی – تحلیلی می خواهد به این پرسش پاسخ دهدکه مرتضی مردی­ها چگونه توانسته از دو زاویه مادی گرا و معنوی گرا مرگ و شهادت را در رمان خویش بازنمایی کند. مطابق یافته های این جستار، مردی­ها از روایت های چندگانه ای درباره جنگ و مرگ در طول داستان بهره برده است و ضمن آن،  فرهنگ ایثار و شهادت را در قالب های شخصیت هایی که در پایان داستان به شهادت می رسند، به تصویر کشیده است.

کلیدواژه ها:

مرگ اندیشی ، در شعله های آب ، مرتضی مردی ها ، ادبیات داستانی ، دفاع مقدس