محتوای آموزشی و بازتاب آن در انگیزش درونی و نگرش یادگیرندگان به آموزش

باورهای مثبت نسبت به آموزش، یکی از مولفه های بنیادین در شکل گیری نگرش تحصیلی، انگیزش درونی و مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری محسوب می شود. این باورها، بازتابی از ادراک دانش آموزان نسبت به ارزش، معنا و کارآمدی آموزش در زندگی فردی و اجتماعی آنان است. محتوای درسی، به عنوان یکی از عناصر کلیدی نظام آموزشی، نقش مهمی در شکل گیری این باورها ایفا می کند. محتوایی که با نیازهای واقعی دانش آموزان، علایق آن ها، مسائل روز جامعه و مهارت های زندگی هم راستا باشد، می تواند موجب تقویت نگرش مثبت نسبت به آموزش شود. در مقابل، محتوای ایستا، غیرکاربردی و فاقد تنوع، ممکن است منجر به بی انگیزگی، بی اعتمادی و گسست دانش آموز از فرآیند یادگیری گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر محتوای درسی بر شکل گیری باورهای مثبت نسبت به آموزش در دانش آموزان، به تحلیل مطالعات علمی داخلی و خارجی از سال ۲۰۱۵ به بعد پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که محتوای درسی طراحی شده بر اساس اصول یادگیری معنادار، یادگیری مبتنی بر مسئله، و یادگیری مشارکتی، نقش موثری در ارتقاء نگرش مثبت دانش آموزان نسبت به آموزش دارد. همچنین، استفاده از مثال های واقعی، روایت های الهام بخش، فعالیت های گروهی، فناوری های نوین و ارزیابی های انگیزشی در چارچوب محتوای درسی، می تواند موجب افزایش احساس تعلق، انگیزه درونی و باور به توانمندی های یادگیرنده شود. این مقاله با هدف ارائه تصویری جامع از رابطه میان محتوا و باورهای آموزشی، تلاش دارد تا راهکارهایی برای بهبود طراحی محتوای درسی در راستای تقویت نگرش مثبت به آموزش ارائه دهد. در این راستا، تحلیل منابع علمی جدید و متنوع، می تواند مبنایی برای تصمیم گیری های آموزشی و طراحی سیاست های موثر در حوزه برنامه ریزی درسی فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

محتوای درسی ، باورهای مثبت آموزشی ، انگیزش تحصیلی ، نگرش یادگیرنده ، طراحی برنامه درسی.