رویکردهای تدریس متناسب با هوش های چندگانه (Gardner)ونیازهای دانش آموزان

نظریه ی هوش های چندگانه ی هاوارد گاردنر با به چالش کشیدن مفهوم سنتی «هوش»، دیدگاه جدیدی را درباره ی ظرفیت های ذهنی انسان ارائه می دهد. بر اساس این نظریه، انسان ها دارای انواع مختلفی از هوش ها هستند که شامل هوش زبانی، منطقی-ریاضی، بدنی-جنبشی، موسیقایی، تصویری-فضایی، میان فردی، درون فردی، طبیعت گرا و وجودی می شود. در نتیجه، دانش آموزان نیز با سبک های یادگیری و توانایی های متفاوتی وارد محیط آموزشی می شوند که نیازمند رویکردهای تدریس متنوع و متناسب با ویژگی های فردی آنان است.مقاله ی حاضر با هدف بررسی و تحلیل رویکردهای تدریس متناسب با نظریه ی هوش های چندگانه ی گاردنر نگاشته شده و تلاش دارد راهکارهایی کاربردی برای معلمان جهت پاسخ گویی به نیازهای یادگیری متفاوت دانش آموزان ارائه دهد. در این پژوهش، ضمن معرفی مختصر هر یک از هوش ها، ویژگی های مربوط به یادگیرندگان با آن هوش و شیوه های پیشنهادی تدریس متناسب با آن مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین، مزایای به کارگیری این رویکرد در افزایش انگیزه ی یادگیری، مشارکت فعال دانش آموزان، و ارتقای کیفیت آموزشی تحلیل شده است.یافته های مقاله نشان می دهد که تدریس مبتنی بر هوش های چندگانه نه تنها به شناسایی توانمندی های پنهان دانش آموزان کمک می کند، بلکه موجب تحول در فضای آموزشی به سمت عدالت یادگیری و پرورش همه جانبه می شود. در پایان، با اشاره به چالش های اجرایی این نوع تدریس، پیشنهادهایی برای سیاست گذاران آموزشی و برنامه ریزان درسی جهت نهادینه سازی رویکردهای متنوع یادگیری در مدارس ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

هوش های چندگانه ، رویکردهای تدریس ، یادگیری فردمحور ، نیازهای آموزشی ، گاردنر ، تنوع یادگیری ، آموزش تطبیقی