نگرش های نوین و تحول آفرین در سنجش و پایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان باهدف رشد همه جانبه و یادگیری پویا

در این مقاله، به بررسی نگرش ها و روش های نوین در سنجش و پایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دوره ابتدایی پرداخته شده است. با توجه به تغییرات سریع در حوزه آموزش و فناوری های دیجیتال، روش های سنتی ارزیابی که غالبا مبتنی بر آزمون های کتبی و نمره دهی است، به تدریج جای خود را به رویکردهای نوین داده اند. این رویکردهای جدید بر اهمیت ارزیابی های فرایندی، مبتنی بر مهارت، و ارزیابی چندوجهی تاکید دارند که هدفشان افزایش دقت در سنجش توانمندی های واقعی دانش آموزان و توسعه قابلیت های فردی آنان است. علاوه بر این، فناوری های تعاملی، سیستم های هوشمند، و برنامه های دیجیتال به عنوان ابزارهای قدرتمند در فرآیند پایش و گزارش دهی پیشرفت دانش آموزان به کار گرفته می شوند. این فناوری ها امکان ارزیابی مستمر، ارائه بازخوردهای سازنده، و درک عمیق تر از نقاط قوت و ضعف هر کودک را فراهم می آورند، و به طور خاص، می توانند بر ایجاد عدالت آموزشی، شفافیت و دقت در ارزیابی اثرگذار باشند. پژوهش حاضر، با تمرکز بر مزایا و چالش های این رویکردهای نوین، تلاش می کند نشان دهد که چگونه استفاده از این روش ها می تواند منصفانه تر، کارآمدتر و تبیین کننده تر از پیش، سطح یادگیری و توسعه مهارت های کودکان را نشان دهد. هدف نهایی این پژوهش، ترسیم راهکارهایی جهت بهبود ساختارهای ارزیابی در نظام آموزش ابتدایی است که هم راستا با تحولات علمی و فناوری، نقش موثری در ارتقاء کیفیت آموزش و توسعه هوشمندانه تر دانش آموزان ایفا کند.

کلیدواژه ها:

تحلیل داده های آموزشی ، عدالت در ارزیابی آموزشی ، مهارت ، آموزش ابتدایی