پیش بینی استرس تحصیلی بر اساس فرسودگی تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان بوکان

در این پژوهش به بررسی پیش بینی استرس تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهرستان بوکان بر اساس مولفه های فرسودگی تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی پرداخته شده است. استرس تحصیلی یکی از مهم ترین مشکلات روانی در دانش آموزان است که می تواند تاثیر منفی بر عملکرد تحصیلی و سلامت روان آنان داشته باشد. فرسودگی تحصیلی شامل خستگی هیجانی، بدبینی و ناکارآمدی تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی به عنوان راهبردی ناکارآمد در مدیریت چالش های آموزشی، از جمله عوامل مهم مرتبط با استرس تحصیلی شناخته شده اند. جامعه آماری این مطالعه شامل ۱۵۰۰ دانش آموز ابتدایی بود که با نمونه گیری خوشه ای، ۳۳۰ نفر انتخاب و ۳۲۰ پرسشنامه معتبر تحلیل شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های استاندارد فرسودگی تحصیلی مسلش، خودناتوان سازی و استرس تحصیلی بودند که از نظر روان سنجی معتبر و قابل اتکا بودند. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که بین استرس تحصیلی و هر دو متغیر فرسودگی تحصیلی (r=۰.۶۲) و خودناتوان سازی تحصیلی (r=۰.۵۷) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که این دو متغیر قادرند ۴۶ درصد از واریانس استرس تحصیلی را پیش بینی کنند. این یافته ها بیانگر نقش مهم فرسودگی و خودناتوان سازی در ایجاد استرس تحصیلی و لزوم توجه ویژه به این عوامل در برنامه های آموزشی و مشاوره ای است. در نتیجه، توصیه می شود سیاست گذاران و مربیان با فراهم کردن حمایت های روانی و آموزشی، مهارت های مقابله ای دانش آموزان را ارتقا داده و از بروز استرس و فرسودگی تحصیلی جلوگیری کنند تا سلامت روان و موفقیت تحصیلی آنان تضمین شود.

کلیدواژه ها:

استرس تحصیلی ، فرسودگی تحصیلی ، خودناتوان سازی تحصیلی