مطالعه تطبیقی اهداف برنامه درسی در کشورهای مختلف و تاثیر آن ها

در دنیای پیچیده و پویای امروز، نظام های اموزشی با چالش های متعددی در طراحی و اجرای برنامه های درسی مواجه اند. یکی از مهم ترین مولفه های برنامه ریزی اموزشی، تعیین اهداف برنامه درسی است که نقش بنیادینی در جهت دهی به محتوای اموزشی، روش های تدریس و ارزشیابی ایفا می کند. با توجه به تفاوت های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی میان کشورها، اهداف برنامه درسی نیز به طور چشمگیری متفاوت اند و این تفاوت ها تاثیر مستقیمی بر کیفیت یادگیری، توسعه مهارت های قرن بیست و یکم و امادگی دانش اموزان برای ورود به جامعه دارند. این مقاله با رویکردی تطبیقی، به بررسی اهداف برنامه درسی در کشورهای منتخب از جمله فنلاند، ژاپن، ایران، استرالیا و سنگاپور می پردازد و تلاش می کند تا با تحلیل شباهت ها و تفاوت های موجود، تاثیر این اهداف بر فرایند یاددهی-یادگیری و نتایج اموزشی را تبیین کند. یافته های این پژوهش نشان می دهد که کشورهایی با تمرکز بر مهارت های تفکر انتقادی، یادگیری مادام العمر و تربیت شهروند جهانی، در ارتقاء کیفیت اموزشی موفق تر عمل کرده اند. در مقابل، کشورهایی که اهداف برنامه درسی ان ها بیشتر بر انتقال دانش نظری متمرکز بوده، با چالش هایی نظیر افت تحصیلی، کاهش انگیزه یادگیری و ناتوانی در پاسخ گویی به نیازهای بازار کار مواجه اند. در پایان، مقاله پیشنهادهایی برای بازنگری در اهداف برنامه درسی ایران با تاکید بر تجارب موفق جهانی ارائه می دهد تا زمینه ساز تحول در نظام اموزشی کشور باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، اهداف اموزشی ، مطالعات تطبیقی ، سیاست گذاری اموزشی ، کیفیت یادگیری