تاثیر هدف گذاری مبتنی بر مهارت های زندگی بر رفتار دانش اموزان

هدف گذاری مبتنی بر مهارت های زندگی به عنوان فرایندی ساختاریافته، به دانش اموزان کمک می کند تا اهداف رفتاری خاص و معناداری را تعریف کرده، برای دستیابی به ان ها برنامه ریزی نمایند و پیشرفت خود را پایش کنند. چنین رویکردی ضمن تقویت خودتنظیمی و خودکارامدی، توانایی مدیریت هیجان ها، حل مسئله، ارتباط موثر با دیگران و مقاومت در برابر فشارهای همسالان را ارتقاء می دهد. پژوهش حاضر با استفاده از روش مروری نظام مند، مطالعات منتشرشده از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴ را گرداوری و تحلیل نموده است تا تاثیر هدف گذاری مبتنی بر مهارت های زندگی بر رفتار دانش اموزان دوره ابتدایی را ارزیابی نماید. نتایج مرور نشان می دهد که اموزش هدف گذاری همراه با توانمندسازی مهارت های اجتماعی–عاطفی می تواند کاهش معنی داری را در رفتارهای ناسازگارانه، بی انضباطی و انحراف توجه به دنبال داشته باشد. علاوه بر این، ظرفیت پشتکار تحصیلی و مشارکت فعال در کلاس از طریق ساختاردهی اهداف بهبود می یابد و دانش اموزان در موقعیت های چالشی، توانایی بیشتری برای بازتنظیم اهداف و حفظ انگیزه نشان می دهند. عوامل کلیدی موفقیت این مداخلات عبارت اند از مشارکت فعال دانش اموزان در تعیین اهداف، حمایت مستمر معلم و ارائه بازخورد ساختاریافته. در پایان، پیشنهادهایی برای معلمان، مشاوران مدرسه و تدوین کنندگان برنامه های درسی ارائه شده است تا با طراحی کارگاه های هدف گذاری مبتنی بر تمرین های گروهی و فردی، یکپارچگی بیشتری میان مهارت های زندگی و رفتار تحصیلی ایجاد شود.

کلیدواژه ها:

هدف گذاری ، مهارت های زندگی ، رفتار دانش اموزی ، خودتنظیمی ، مشارکت تحصیلی