تحلیل فضایی-زمانی آسیب پذیری سیلاب با مدل سازی

این پژوهش یک چارچوب تحلیلی پیشرفته برای ارزیابی خطر سیلاب ارائه می دهد که از ترکیب هوشمندانه شاخص های هیدروکلیماتیک و پارامترهای مورفولوژیکی بهره می برد. مدل توسعه یافته با استفاده از یک الگوریتم ترکیبی وزنی و سیستم پویای چندلایه، قادر به پیش بینی پتانسیل سیل خیزی با دقت مناسب می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که این روش قابلیت شناسایی مناطق بحرانی را با توجه به تغییرات محیطی داراست. مهم ترین نوآوری این مطالعه، پیاده سازی مکانیزم خودتنظیم گری است که به صورت پویا ضرایب وزنی را بر اساس شرایط متغیر به روزرسانی می کند. نتایج حاصل از اجرای مدل بر روی داده های حوضه کرخه بیانگر کارایی بالای این روش در یکپارچه سازی پارامترهای کیفی و کمی است. این چارچوب تحلیلی می تواند به عنوان پایه ای علمی برای توسعه سیستم های هشدار سریع سیلاب و تدوین راهبردهای مدیریت ریسک مورد استفاده قرار گیرد. مزیت اصلی رویکرد پیشنهادی، توانایی آن در ارائه ارزیابی های واقع گرایانه و انعطاف پذیر از خطر سیلاب در شرایط مختلف محیطی است. این پژوهش گامی مهم در جهت بهبود مدل های پیش بینی سیل و بهینه سازی سیستم های مدیریت بحران محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

پیش بینی سیل خیزی ، الگوریتم ترکیبی وزنی ، مدلسازی پویا