اثر کشندگی اسانس های Ferula persica، Ferula assafoetida و Otostegia persica و مخلوط آنها علیه کنه تارتن دولکه ای

کنه Tetranychus urticae Koch، یکی از خسارت­بارترین آفات کشاورزی است. پژوهش حاضر به بررسی سمیت تدخینی اسانس­های دو گونه آنغوزه (Ferula assafoetida و F. persica) و یک گونه گلدر (Otostegia persica) علیه این کنه هر کدام به تنهایی و نیز به نسبت­های مساوی از مخلوط دو گونه آنغوزه و دو گونه آنغوزه و یک گونه گلدر پرداخته است. تعدادی کنه بالغ هم سن روی دیسک­های برگی گیاه لوبیا چیتی، قرار داده شدند. هر کدام از آزمایش­ها با شش غلظت و سه تکرار به ازای هر غلظت انجام شد؛ در هر تکرار نیز از ۲۰ عدد کنه بالغ هم سن ۲۴ ساعته استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. تلفات بعد از ۲۴ ساعت شمارش شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که مقادیر LC۵۰ برای اسانس­های F. persica، F. assafoetida، O. persica، مخلوط دوتایی دو گونه آنغوزه و مخلوط سه­تایی اسانس دو گونه آنغوزه و گلدر به ترتیب ۰۵۴/۰، ۲/۰، ۴۰۷/۰، ۱۷/۰ و ۹۳/۰ میکرولیتر بر لیتر هوا بود. مقایسه غلظت­های کشنده پنجاه درصد مربوط به اسانس­ها و مخلوط آنها نشان داد که اسانس F. persica به­طور معنی­داری خاصیت تدخینی بالاتری نسبت به بقیه اسانس­ها و مخلوط آن­ها دارد و سمیت مخلوط ها از سمیت هر کدام از اسانس ها به تنهایی به شکلی معنی دار کمتر بود و بر اساس مقایسه های انجام شده مشخص شد که بین آنها رابطه آنتاگونیستی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

زیست سنجی ، سمیت تدخینی ، کاربرد مخلوط ، اسانس ، اثر آنتاگونیستی