طراحی منظر رنگی در افزایش کیفیت زیبایی شناختی و خوانایی شهری

یکی از مباحث اساسی در شهرسازی معاصر، ضرورت توجه به ابعاد زیبایی شناختی منظر شهری است. منظر شهری به عنوان عنصری بنیادین از هویت شهر، نقش تعیین کننده ای در ادراک فضایی و تجربه زیباشناختی شهروندان ایفا می کند. یکی از مولفه های کلیدی در طراحی منظر شهری، رنگ است که می تواند تاثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی، حس مکان و ادراک بصری داشته باشد. هدف پژوهش حاضر تبیین جایگاه منظر رنگی شهری و ارائه سنجه های مرتبط با منظر رنگی شهر در جهت ارتقای کیفیت سیما و منظر شهری است. از این رو با استفاده از روش توصیفی و مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، به بررسی مفهوم و کاربست رنگ در طراحی شهری پرداخته است. در این راستا، با تدوین معیارهایی برای طراحی منظر رنگی و بازخوانی تجارب جهانی در این زمینه، تلاش شده است جایگاه و اهمیت منظر رنگی شهری مورد واکاوی قرار گیرد. در بخش پایانی، با استناد به شاخص های چهارگانه کاپلان شامل انسجام، پیچیدگی، خوانایی و رازآمیزی، راهبردها و سیاست هایی برای طراحی منظر رنگی شهری تدوین و ارائه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که منظر رنگی شهری نه تنها در ارتقای زیبایی شناختی فضا نقش بسزایی دارد، بلکه به بهبود کیفیت محیط، افزایش سرزندگی و پویایی فضاهای شهری نیز کمک شایانی می کند.

کلیدواژه ها:

منظر رنگی شهر ، خوانایی شهر ، زیبایی شناختی ، ترجیحات مکانی کاپلان