برنامه ریزی مدیریت شهری در ایجاد منابع درآمدزا در شهرداری

با گسترش جمعیت شهرنشینی، تقاضا برای خدمات عمومی شهری افزایش می یابد که این مورد، کسری بودجه شهرداری ها را تشدید می کند. به عبارت دیگر هر چه وظایفی که بر عهده شهرداری قرار داده می شود بیشتر باشد به طور منطقی باید منابع درآمدی بیشتری نیز به شهرداری تخصیص یابد. با نگاهی به ترکیب منابع شهرداری ها شاهد وابستگی زیاد به درآمدهای حاصل از صدور مجوز ساختمان و ایجاد تراکم های ساختمانی هستیم. شهرداری ها به منظور تامین مالی، برای انجام وظایف محوله با توجه به ظرفیت شهرها اقدام به وضع عوارض گوناگون کردند. منابع درآمدزای شهرداری ها در ایران، عمدتا شامل عوارض شهری(مانند عوارض ساخت و ساز، نوسازی، و خدمات شهری)، درآمدهای حاصل از فعالیت های اقتصادی(مانند فروش اموال و دارایی های شهرداری، بهره برداری از اماکن و فضاهای شهری)، کمک های دولتی و وام ها، و همچنین درآمدهای ناشی از توسعه شهری(مانند فروش تراکم و تغییر کاربری) هستند. نتایج نشان می دهد کمبود منابع مالی منجر می شود که پروژه های توسعه شهری جدید برای یک شهر تدوین و ساخته نشود. ناپایدار و ناکافی بودن درآمدها از یک سو، کاهش وابستگی درآمدها به دولت از سوی دیگر و تشدید مشکلات شهری در نتیجه افزایش جمعیت و مهاجرت شرایط را برای مدیریت شهری دشوارتر کرده است.

کلیدواژه ها:

رشد جمعتی ، توسعه اقتصاد ، کیفیت زندگی شهروندان