چگونه توانستم اختلال ریاضی (تعیین مساحت ) دانش آموزان پایه پنجم را ببهبود بخشم ؟

در سال تحصیلی جاری، با مشاهده ی ضعف محسوس تعدادی از دانش آموزان پایه پنجم دبستان در درک و محاسبه ی مساحت اشکال هندسی، تصمیم گرفتم با اجرای یک اقدام پژوهی، به بررسی علل این مشکل و یافتن راهکارهای عملی برای بهبود آن بپردازم. دانش آموزان در یادگیری مفهوم مساحت، با مفاهیمی چون واحد اندازه گیری، ضرب، و تشخیص شکل های هندسی دچار سردرگمی بودند که این موضوع باعث افت عملکرد آن ها در درس ریاضی شده بود. ابتدا با جمع آوری داده ها از طریق آزمون های تشخیصی، مشاهده های کلاسی و مصاحبه با معلمین و والدین، نقاط ضعف دانش آموزان را شناسایی کردم. سپس با استفاده از روش های متنوع تدریس مانند آموزش با ابزارهای عینی (نقشه های تصویری، قطعات رنگی، بازی های ریاضی) و تلفیق آموزش با فعالیت های گروهی، تلاش کردم تا درک مفهومی دانش آموزان را تقویت کنم. در طول فرآیند پژوهش، نتایج ارزشیابی های تکوینی و بازخوردهای مستقیم دانش آموزان نشان داد که میزان درک و تسلط آن ها بر محاسبه ی مساحت بهبود یافته است. استفاده از روش یادگیری فعال و درگیر کردن دانش آموزان در فرآیند حل مسئله، موجب افزایش اعتمادبه نفس و مشارکت آن ها شد. همچنین با طراحی تمرین های متناسب با سطح دانش آموزان و بهره گیری از فناوری آموزشی مانند فیلم های آموزشی و نرم افزارهای تعاملی، توانستم علاقه مندی آن ها به ریاضی را افزایش دهم. در پایان، با مقایسه ی نتایج پیش آزمون و پس آزمون، مشخص شد که بیش از ۸۰ درصد دانش آموزان توانسته اند مهارت لازم در تعیین مساحت را کسب کنند. این اقدام پژوهی نشان داد که با انتخاب روش های مناسب تدریس و توجه به نیازهای یادگیری دانش آموزان، می توان اختلالات مفهومی در ریاضی را به طور موثری کاهش داد.

کلیدواژه ها:

اختلال ، ریاضی ، دانش آموز ، اقدام پژوهی