پتانسیل جمعیت های تحت اسارت به عنوان جمعیت بنیان گذار در برنامه های معرفی مجدد؛ مطالعه موردی: گوسپند وحشی در مرکز تکثیر در اسارت میانکتل

اگرچه برنامه های تکثیر و حفاظت در محیط های تحت اسارت بسیاری از گونه ها را از انقراض نجات داده است، اما نزدیک به یک سوم از برنامه های معرفی مجدد به دلایل ژنتیکی موفق نبوده اند. از این رو، مسائل ژنتیک حفاظت اولویت کلیدی در موفقیت چنین برنامه هایی دارد. در پژوهش حاضر تنوع و ساختار ژنتیکی، درون آمیزی، و روابط خویشاوندی بین افراد در گوسپند وحشی (Ovis gmelini) در مرکز تکثیر در اسارت میانکتل (استان فارس) با استفاده از ۲۰ نمونه خون و هشت جفت نشانگر ریزماهواره ارزیابی گردید. ساختار ژنتیکی و روابط خوشاوندی بین افراد با استفاده از نرم افزارهای STRUCTURE و Colony بررسی شد. میانگین غنای آللی و درون آمیزی در جمعیت به ترتیب  ۱۰/۵ و ۱-/۰ به دست آمد. ساختار ژنتیکی متمایزی در جمعیت مورد مطالعه مشاهده نشد. بین برخی افراد روابط خواهر-برادری، برادری و خواهری مشاهده شد که می تواند نگرانی در خصوص درون آمیزی را در آینده افزایش دهد. نتایج نشان داد اگرچه جمعیت مورد مطالعه در حال حاضر از تنوع ژنتیکی به نسبت مناسبی برخوردار بوده، اما چنانچه هدف رهاسازی در طبیعت باشد، ضروری است اقداماتی در راستای نجات ژنتیکی جمعیت از طریق افزایش تنوع ژنتیکی با افزودن افراد جدید به جمعیت و با در نظر گرفتن فاصله ژنتیکی بین جمعیت مبدا و مقصد صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

Adaptive potential ، Captive breeding ، Genetic diversity ، Inbreeding ، Microsatellite ، Wild sheep. ، پتانسیل سازشی ، تکثیر در اسارت ، تنوع ژنتیکی ، درون آمیزی ، ریز ماهواره ، گوسپند وحشی.