آموزش خلاقانه در کلاس اول ابتدایی: از داستان گویی تا بازی های تعاملی

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش و اثربخشی روش های آموزش خلاقانه، به ویژه داستان گویی و بازی های تعاملی در فرآیند یاددهی–یادگیری دانش آموزان کلاس اول ابتدایی است. آموزش در سال های آغازین تحصیل تاثیر عمیقی بر شکل گیری نگرش ها، مهارت های پایه و انگیزه های تحصیلی دارد. از این رو، انتخاب روش های نوآورانه و خلاقانه به منظور افزایش اثربخشی یادگیری، امری ضروری است. این پژوهش با رویکرد ترکیبی (کمی و کیفی) انجام شده است. جامعه آماری شامل معلمان پایه اول ابتدایی شهر الیگودرز در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد ۱۵ معلم و ۳۰۰ دانش آموز انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه محقق ساخته و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که استفاده از داستان گویی تاثیر معناداری بر بهبود مهارت های زبانی دانش آموزان داشته و بازی های تعاملی موجب تقویت درک مفاهیم درسی، به ویژه دروس ریاضی و علوم گردیده است. همچنین، نگرش معلمان نسبت به این روش ها مثبت بود، اگرچه موانعی چون کمبود منابع، تراکم کلاس و زمان محدود در اجرای آن ها وجود داشت. تحلیل کیفی مصاحبه ها نیز سه مضمون اصلی شامل «تجربه های موفق»، «موانع اجرایی» و «پیشنهادهای توسعه ای» را نمایان ساخت. این پژوهش بر ضرورت تلفیق آموزش خلاقانه در برنامه درسی رسمی، به ویژه در سال های آغازین تحصیل تاکید می نماید و راهکارهایی برای معلمان و سیاست گذاران آموزشی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش خلاقانه ، داستان گویی ، بازی های تعاملی ، کلاس اول ابتدایی ، یادگیری فعال