تاثیر رشد جمعی کارکنان در تامین راهبردهای سازمان و جلوگیری از غلبه تاکتیک های ثانویه

شرکت های دانش بنیان و سازمان های دولتی دو رکن اساسی در دستیابی به اهداف کلان کشور هستند. مشترک میان این دو نهاد، نیروی انسانی است که درک او از اهداف و راهبرد های سازمان، کامل نیست. کارکنانی که انگیزه هایشان متفاوت از نیروی انسانی بنگاه های تجاری است و محدود به انگیزه های شخصی نمی شود. تامین هدف کارکنان چنین سازمان هایی، چالشی بزرگ محسوب می شود. علی رغم ارائه روش های انگیزه بخش و هویت بخش در علم مدیریت، کماکان این کاستی وجود دارد. وجه اشتراک دیگر یک سازمان دولتی و یک شرکت دانش بنیان، در غلبه تاکتیک های ثانویه بر فرآیند های اولیه ای است که مطابق راهبرد های کلان سازمان طراحی شده اند. این مسئله سبب دگردیسی هویت سازمانی شده و کارکنان دو راه پیش روی خود می بینند. راه اول حفظ انگیزه و هدف شخصی خود و ترک شغل و راه دوم کنار گذاشتن هدف شخصی و تن دادن به اهداف ثانویه سازمان است که جایگزین اهداف اصلی شده است. رشد جمعی از حیث هویت بخشی غیرسازمانی، مقوله ای است که در این نوشتار به آن پرداخته می شود و به منزله یک بعد مغفول از رشد جمعی کارکنان می باشد. اتکا بر این بعد رشد جمعی، سبب بازتولید کارکنان متفکر و تصمیم ساز خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تاکتیک ثانویه ، راهبرد کلان ، رشد جمعی ، سازمان دولتی ، شرکت دانش بنیان.