رفتارهای پرخطردرمدارس:ریشه ها وراهکارها

رفتارهای پرخطر دانش آموزان، مانند خشونت، مصرف مواد مخدر، پرخاشگری و گریزاز مدرسه، از چالش های جدی نظام های آموزشی به ویژه در مدارس متوسطه محسوب می شوند. این رفتارها تحت تاثیر عوامل متعددی نظیر ویژگی های فردی (سن، جنسیت، ویژگی های شخصیتی)، خانواده (سبک فرزندپروری، وضعیت اقتصادی-اجتماعی، حمایت عاطفی)، مدرسه (فضای روانی-اجتماعی، شیوه مدیریت، روابط معلم و دانش آموز) و محیط های اجتماعی گسترده تر قرار دارند (عظیمی و همکاران، ۱۴۰۰؛ موحدی و عسگری، ۱۳۹۹؛ Jessor, ۱۹۹۸). تحقیقات نشان می دهد ترکیب عوامل یادشده باعث کاهش انگیزه تحصیلی، افت پیشرفت تحصیلی، و آسیب های روانی-اجتماعی در دانش آموزان می گردد (Brook et al., ۲۰۰۸). راهکارهای موثر برای پیشگیری و مدیریت این رفتارها شامل ایجاد برنامه های آموزش مهارت های زندگی، تقویت ارتباط مدرسه و خانواده، مداخلات مشاوره ای، ارائه آموزش های فرهنگی-مهارتی و اصلاح سیاست های مدرسه محور است (خزاعی و همکاران، ۱۴۰۲؛ Nation et al., ۲۰۰۳). پژوهش حاضر ضمن مروری بر ریشه های اصلی رفتارهای پرخطر در مدارس، به ضرورت رویکردی چندبعدی برای طراحی و اجرای راهکارهای پیشگیرانه و درمانی تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

رفتارهای پرخطر ، مدرسه ، ، دانش آموز ، پیشگیری ، آسیب های اجتماعی ، مهارت های زندگی ، خانواده ، محیط اجتماعی ،