بررسی نقش سبک های یادگیری در تقویت تاب آوری روانی دانش آموزان ابتدایی در مواجهه با چالش های آموزش آنلاین

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبک های یادگیری در تقویت تاب آوری روانی دانش آموزان ابتدایی در مواجهه با چالش های آموزش آنلاین انجام شد. آموزش آنلاین به دلیل ویژگی هایی مانند انزوای اجتماعی، مشکلات فنی، و نیاز به خودتنظیمی، فشار روانی قابل توجهی بر دانش آموزان ابتدایی وارد می کند. سبک های یادگیری (دیداری، شنیداری، جنبشی-حرکتی، خواندنی-نوشتنی، و چندوجهی) به عنوان عوامل کلیدی در پردازش اطلاعات و سازگاری با محیط های آموزشی شناخته می شوند. این مطالعه با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و بررسی منابع علمی مرتبط، به تحلیل تاثیر سبک های یادگیری بر تاب آوری روانی پرداخت. یافته ها نشان داد که دانش آموزان با سبک یادگیری چندوجهی به دلیل انعطاف پذیری در استفاده از روش های متنوع، تاب آوری روانی بالاتری در مقایسه با سایر سبک ها دارند. در مقابل، دانش آموزان با سبک جنبشی-حرکتی به دلیل محدودیت های آموزش آنلاین در ارائه فعالیت های عملی، با چالش های بیشتری مواجه شدند. تطبیق محتوای آموزشی با سبک های یادگیری، مانند استفاده از ابزارهای بصری، صوتی، و تعاملی، می تواند خودکارآمدی و تنظیم هیجان را تقویت کرده و به کاهش استرس کمک کند. همچنین، حمایت های روانی از سوی معلمان و والدین با در نظر گرفتن سبک های یادگیری، نقش مهمی در افزایش تاب آوری ایفا می کند. نتایج این پژوهش بر لزوم طراحی برنامه های آموزشی شخصی سازی شده و استفاده از فناوری های تطبیقی تاکید دارد. پیشنهاد می شود که در پژوهش های آینده، مداخلات آموزشی مبتنی بر سبک های یادگیری و تاثیر آن ها بر تاب آوری دانش آموزان با نیازهای ویژه بررسی شود. این مطالعه می تواند به بهبود تجربه یادگیری و سلامت روان دانش آموزان ابتدایی در محیط های آنلاین کمک کند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، تاب آوری روانی ، آموزش آنلاین ، دانش آموزان ابتدایی ، خودکارآمدی.