رابطه بین کمال گرایی با انعطاف پذیری شناختی و طرحواره های ناسازگار اولیه در نوجوانان

زمینه و هدف: یکی از متغیرهایی که در میان نوجوانان نیاز به بررسی همه جانبه دارد، کمال گرایی است. کمال گرایی یک ویژگی شخصیتی است که به وسیله سعی برای خودشکوفایی و تدارک معیارهای افراطی برای عملکرد توام با تمایل برای ارزیابی کلی شاخص نزد فرد مشخص می گردد. از اینرو هدف اصلی از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین کمال گرایی با انعطاف پذیری شناختی و طرحواره های ناسازگار اولیه در نوجوانان با بهره گیری از پژوهش های گذشته بود.روش: این مقاله به صورت توصیفی - تحلیلی (علمی – ترویجی) انجام یافته است. در این راستا به بررسی مبانی نظری و پیشینه پژوهشی در راستای عنوان پژوهش پرداخته شده است. یافته ها: یافته های حاصل از بررسی مبانی نظری و پیشینه پژوهشی حاکی از آن است که بین کمال گرایی با انعطاف پذیری شناختی و طرحواره های ناسازگار اولیه در نوجوانان رابطه دارد. نتیجه گیری: از منظر روان شناختی، می توان گفت انعطاف پذیری شناختی یکی از مهارت های مهم در تنظیم شناخت ها و هیجان هاست و آموزش آن می تواند به عنوان مداخله ای موثر در کاهش کمال گرایی در نوجوانان مورد استفاده قرار گیرد. همچنین طرحواره ها می توانند سبب شوند نوجوان همواره احساس کند کافی نیست، اشتباهات خود را بزرگ نمایی کند و در تلاش مداوم برای رسیدن به معیارهای غیرواقع گرایانه باشد. بنابراین، مداخلات روان شناختی برای اصلاح یا تعدیل این طرحواره ها می توانند نقش مهمی در کاهش کمال گرایی ناسازگار ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری شناختی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، کمال گرایی ، نوجوانان