بررسی رابطه بین شیوه های تدریس معلمان و یادگیری دانش آموزان در کلاس درس

چکیده شیوه های تدریس معلمان به عنوان یکی از موثرترین عوامل در فرآیند یاددهی و یادگیری دانش آموزان، نقش بسزایی در افزایش کیفیت آموزش و ارتقاء توانمندی های فراگیران ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین شیوه های تدریس معلمان و میزان یادگیری دانش آموزان در کلاس درس مدارس متوسطه شهر [نام شهر] در سال تحصیلی 1403-1404 انجام شده است. روش پژوهش از نوع کمی و توصیفی-همبستگی است که جامعه آماری آن شامل 500 دانش آموز پایه نهم می باشد و نمونه ای شامل 100 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده است. ابزارهای گردآوری داده شامل پرسشنامه استاندارد شیوه های تدریس و آزمون یادگیری طراحی شده و اعتبار و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.85 و 0.92 تایید شده است. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد که بین شیوه های تدریس معلمان و یادگیری دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r=0.65، p<0.01) و به ویژه شیوه های تدریس فعال و مشارکتی بیشترین تاثیر را بر یادگیری دانش آموزان داشته اند. همچنین، روش های سنتی تدریس که عمدتا معلم محور هستند، تاثیر کمتری بر یادگیری داشته و در برخی موارد ممکن است انگیزه و مشارکت دانش آموزان را کاهش دهند. یافته های این پژوهش حاکی از اهمیت توجه معلمان و مدیران آموزشی به استفاده از روش های نوین و فعال تدریس برای افزایش اثربخشی فرآیند یاددهی و یادگیری است. در نهایت، پیشنهاد می شود در برنامه های آموزشی و تربیتی معلمان، آموزش مهارت های تدریس فعال و مشارکتی به عنوان رویکردهای اصلی مورد توجه قرار گیرد تا شاهد ارتقاء کیفیت یادگیری در مدارس باشیم