اثربخشی آموزش گروهی غنی سازی روابط بر حل مسئله، انعطاف-پذیری و نظریه ذهن زوجین دارای تعارض

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی غنی سازی روابط بر حل مسئله و انعطاف پذیری و نظریه ذهن زوجین دارای تعارض بود. یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زوجین دارای تعارض در شهر شهرکرد در سال 1403 است. . نمونه این تحقیق مشتمل بر 30 نفر از جامعه مذکور بود که برای انتخاب آن ها از روش نمونه گیری دردسترس استفاده شد و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. هر گروه 15 نفر بود. ابزار اندازه گیری تحقیق حاضر پرسشنامه سبک های حل مسئله کسیدی و لانگ (1996)، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010)، پرسشنامه نظریه ذهن استون بارون کوهن و همکاران (2001) بود. ابتدا از گروه آزمایش و گروه کنترل، پیش آزمون گرفته شد سپس گروه آزمایش در معرض مداخله قرار گرفت؛ اجرای جلسات آموزش مشاوره گروهی مبتنی بررویکرد غنی سازی ارتباط در 9 جلسه 90 دقیقه ای و به صورت هفته ای دو بار اجرا گردید. پس از انجام مداخلات، پس آزمونی از گروه های آزمایشی و گواه گرفته شد و پس از یکماه انجام مرحله ی پیگیری انجام گردید. نتایج نشان داد مشاوره گروهی مبتنی بر غنی سازی روابط بر حل مسئله و انعطاف پذیری و نظریه ذهن زوجین دارای تعارض اثر بخش است.

کلیدواژه ها:

غنی سازی روابط ، حل مسئله ، انعطاف_پذیری ، نظریه ذهن ، تعارض