بررسی تطبیقی شیوه های تفسیر قرارداد در حقوق ایران و فرانسه

تفسیر قراردادها به عنوان یکی از ارکان اساسی اجرای تعهدات قراردادی، نقش مهمی در تحقق عدالت قراردادی و رفع ابهامات و اختلافات حقوقی دارد. شیوه های تفسیر قرارداد در نظام های حقوقی مختلف، متاثر از مبانی فقهی، حقوقی و رویه قضایی خاص هر کشور، تفاوت هایی دارد که شناخت و بررسی تطبیقی آنها می تواند به توسعه و بهبود قواعد تفسیر در هر نظام کمک کند. در این مقاله، شیوه های تفسیر قرارداد در حقوق ایران و فرانسه مورد مطالعه تطبیقی قرار گرفته اند. حقوق ایران با تاکید بر مبانی فقهی و اصول قانون مدنی، قواعد خاصی را برای تفسیر قراردادها به کار می گیرد که با تاکید بر اراده طرفین و مفاد صریح قرارداد، سعی در تبیین نیت واقعی آنان دارد. در مقابل، حقوق فرانسه با رویکردی عقلانی و تحلیلی تر، علاوه بر اراده واقعی، به قصد عقلایی و منطق قراردادی نیز توجه می کند و از قواعدی نظیر تفسیر به نفع طرف ضعیف تر بهره می برد. پژوهش حاضر با روش تطبیقی و تحلیلی، تفاوت ها و اشتراک های این دو نظام را برمی شمارد و در نهایت پیشنهاداتی را جهت بهبود قواعد تفسیر قرارداد در حقوق ایران مطرح می نماید تا اجرای عدالت قراردادی تسهیل شود و منازعات حقوقی کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

تفسیر قرارداد ، حقوق ایران ، حقوق فرانسه ، قواعد تفسیر ، قراردادهای مدنی ، اراده طرفین