استفاده از هوش مصنوعی در شناسایی سبک های یادگیری دانش آموزان

امروزه توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان به عنوان یکی از اصول پایه آموزش اثربخش ضروری به نظر می رسد. با رشد فناوری های نوین، هوش مصنوعی جایگاهی ویژه در حوزه آموزش و یادگیری به دست آورده و می تواند نقش موثری در شناسایی دقیق سبک های یادگیری ایفا کند. بهره مندی از الگوریتم های هوشمند و تحلیل داده های آموزشی، این امکان را فراهم می سازد تا ویژگی های شناختی، رفتاری و عملکردی یادگیرندگان به طور مستمر و چندبعدی پایش شود و بر این اساس، مسیر یادگیری هر دانش آموز به صورت اختصاصی و شخصی سازی شده طراحی گردد. این تحول نه تنها ارتقای عدالت آموزشی و افزایش کیفیت یاددهی-یادگیری را در پی دارد، بلکه زمینه رشد انگیزه و خودباوری دانش آموزان را نیز تقویت می کند. با این حال، استفاده از هوش مصنوعی در محیط های آموزشی بدون چالش نیست و ضرورت توجه به ملاحظاتی چون حفاظت از داده ها، استانداردهای اخلاقی، آموزش معلمان و بومی سازی فناوری کاملا احساس می شود. مقاله حاضر با رویکرد مروری، ضمن تبیین ابعاد مفهومی سبک های یادگیری و ظرفیت های هوش مصنوعی در شناسایی آن، به راهکارهای اجرایی و چالش های عملی و اخلاقی پیاده سازی این فناوری در مدارس ایران می پردازد. یافته ها نشان می دهد که تحقق بهره وری مطلوب از هوش مصنوعی در شناسایی سبک های یادگیری، بدون آموزش پیوسته معلمان و توسعه زیرساخت های ملی و فرهنگی مقدور نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، سبک های یادگیری ، شخصی سازی آموزشی ، مدرسه