دانش آموزان طغیان گریانیازمندمحبت؟

دانش آموزان طغیان گر، که غالبا با رفتارهای ناسازگارانه و مخالفت با قوانین مدرسه شناخته می شوند، به عنوان یکی از چالش برانگیزترین گروه ها برای نظام آموزشی محسوب می شوند (Walker et al., ۲۰۰۴). شواهد پژوهشی نشان می دهد که بسیاری از این رفتارها می تواند ناشی از فقدان رابطه ی عاطفی امن و حمایت والدین یا معلم باشد (Pianta et al., ۲۰۱۲). مطالعات متعددی بر نقش محبت، توجه و محبت ورزی بزرگسالان در کاهش رفتارهای مخرب و افزایش سازگاری اجتماعی این گروه تاکید دارند (Baumrind, ۱۹۹۱; Wentzel, ۲۰۰۲). هدف پژوهش حاضر بررسی نیاز اساسی دانش آموزان طغیان گر به محبت و اثرات آن بر بهبود رفتار، خودپنداره و تعاملات اجتماعی آنان است. نتایج نشان می دهد حمایت عاطفی و تعامل مثبت معلمان و اولیا نقش مهمی در کاهش رفتارهای طغیان گرایانه ایفا می کند (Hamre & Pianta, ۲۰۰۱). این یافته ها بر ضرورت آموزش مهارت های ارتباطی و ایجاد محیط مدرسه ای حمایت گر تاکید دارند تا زمینه ی رشد اجتماعی و عاطفی مناسب برای این دانش آموزان فراهم شود.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان طغیان گر ، محبت ، رفتار ناسازگارانه ، حمایت عاطفیعرابطه معلم و دانش آموز ، سازگاری اجتماعی ، سلامت روانی