طراحی الگوی بهینه مکان یابی فضاهای ورزشی شهری با تاکید بر سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، معیارهای برنامه ریزی شهری و تحلیل چندمعیاره

طراحی الگوی بهینه مکان یابی فضاهای ورزشی شهری، پاسخی به نیاز فزاینده شهرها برای توزیع عادلانه و کارآمد خدمات ورزشی با هدف ارتقای سلامت، رفاه اجتماعی و کیفیت زندگی شهروندان است. این مطالعه با تکیه بر ترکیب سامانه اطلاعات جغرافیایی و روش های تصمیم گیری چندمعیاره، به تحلیل تطبیقی پژوهش های انجام شده در شهرهای مختلف ایران پرداخته و مجموعه ای از معیارهای موثر همچون دسترسی، جمعیت پذیری، سازگاری کاربری ها، ویژگی های فیزیکی زمین و شاخص های محیطی را شناسایی و دسته بندی کرده است. بررسی الگوهای به کاررفته در شهرهایی مانند تهران، گرگان، سنندج و شاهرود نشان می دهد که مدل های ترکیبی مبتنی بر داده های مکانی و تحلیل های چندمعیاره، توانایی بالایی در تشخیص مکان های مناسب برای احداث فضاهای ورزشی دارند و می توانند به عنوان چارچوبی بومی شده در برنامه ریزی شهری به کار روند. نتایج حاکی از آن است که پیوند سه گانه اطلاعات مکانی، معیارهای برنامه ریزی شهری و ابزارهای تحلیلی پیشرفته، مسیر دستیابی به توسعه عادلانه و پایدار فضاهای ورزشی را هموار می سازد.

کلیدواژه ها:

مکان یابی فضاهای ورزشی ، اطلاعات جغرافیایی ، تصمیم گیری چندمعیاره ، برنامه ریزی شهری ، عدالت فضایی